دل نوشته

می نویسم برای تو برای خودم

که اگر یه روزی از هم دلخور شدیم....یادمون نره که برای با هم بودن چه ذوقی داشتیم

چه انتظاری کشیدیم

همین الان که دارم اینها رو برات به یادگار می نویسم هر چند دقیقه یه چرخش می کنی...

شاید از نشستن من روی صندلی خوشت نمیاد...یا شاید عادت کردی مامانی در حال فعالیت باشه

تو نمی دونی چقدر به من نزدیکی

مثل خدا درون من هستی،نزدیک تر از رگهای تنم

یه حرفایی داشتم برات بنویسم...اما حرفم نمیاد

دوست دارم که اگه یه روزی نبودم که خودم برات بگم

بیایی اینجا بخونی، بدونی که برای من چقدر مهمی

بدونی که من کی هستم و دوست دارم تو کی بشی

تو یک انسان متفاوت...نسل متفاوت...موجود مستقل با ژنها،کروموزوم ها و اثر انگشت متفاوت

ماهیت متفاوتی در من...از من

تا من بیام سر از معجزه تولد در بیارم این نه ماه تموم میشه

چه احمقانه به دو کلاس دانش بشری مغرور میشیم

خدا کجاست و ما کجاییم

ما هنوز در اول وصف تو مانده ایم...

یا ربی...